Όταν έφτιαξα αυτό το blog όπως είχα γράψει και τότε ο λόγος είναι για να μπορώ να ξεθυμάνω την οργή μου, από τα όσα βλέπω γύρω μου. Κυριολεκτικά υπήρχαν στιγμές που το κεφάλι μου πονούσε όταν άκουγα, έβλεπα ανθρώπους να μιλούν αδιαφορώντας για τον διπλανό του, τον φίλο του, τον συγγενή του, τον αδερφό του, παρά μόνο τον ενδιέφερε ο εαυτούλης του και η τσέπη του.
Εκνευριζόμουν όταν έβλεπα πολιτικούς να δίνουν μια εικόνα για τη χώρα που ζούμε, λες και δεν βρισκόμασταν στην Ελλάδα, αλλά τουλάχιστον στο Βέλγιο για να μην πω καμιά άλλη πιο ανεπτυγμένη χώρα, αδιαφορώντας για το κακό που είχαν κάνει και τη μιζέρια που είχαν σκορπίσει
Ενιωθα να με πνίγει το δίκιο όταν έβλεπα να παραμερίζουν εμένα και τους δικούς μου, επειδή εγώ δεν είχα μπάρμπα στην Κορώνη.
Μου ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι όταν έβλεπα Ελληνες να μιλούν απερίσκεπτα για συνανθρώπους τους που ήρθαν στην χώρα μας για να χουν μια καλύτερη μοίρα και τους ταπείνωναν, τους εκδίωκαν, έφταναν μέχρι και στο φόνο, όταν εμείς σαν λαός έχουμε νιώσει στο πετσί μας το διωγμό και τη μετανάστευση.
Για αυτά λοιπόν δοκίμασα να γράψω.
Το τελευταίο διάστημα ζούμε στον κλάδο μας μια συντονισμένη προσπάθεια αποκαθήλωσης του λειτουργήματος που υπηρετούμε.
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου… κοινωνικό λειτουργό, όμως προσπαθώ πάντα όπου κι αν έχω εργαστεί να το κάνω σύμφωνα με τις αξίες, την ηθική και τη δεοντολογία που μου δίδαξαν οι δάσκαλοί μου.
Στη σημερινή εποχή η δημοσιογραφία έχει αλλάξει μορφή. Δεν χρησιμοποιείται για να ενημερώσει και να επικοινωνήσει, αλλά για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των λίγων. Η διάβρωση έφτασε να αγγίξει ακόμη και την Ενωση μας, που πολλές φορές έπαψε να αγωνίζεται για τα δικαιώματα των μελών της, αλλά ικανοποιούσε τα χατήρια αφεντικών, υπουργών, βουλευτών και γω δεν ξέρω τι άλλο!
Η απογοήτευση του κόσμου αποτυπώθηκε πολλές φορές με προσβλητικά συνθήματα και γιουχαΐσματα σε απεργιακές κινητοποιήσεις κατά ημών και του προέδρου του κ. Σόμπολου που μας εκπροσωπούσε. Απογοήτευση υπήρχε όμως και από το κύριο σώμα των μελών της ΕΣΗΕΑ, κάτι που αποτυπώθηκε από την τελευταία γενική συνέλευση, όταν από τα 6000 μέλη βρέθηκαν μόνο 180.
Αυτή η απογοήτευση άγγιξε και μένα. Δεν την άφησα όμως να με διαπεράσει και για το λόγο αυτό αποφάσισα να κατέβω ως υποψήφιος στις εκλογές. Ευελπιστώ να πείσω μερικούς που έχουν τους ίδιους προβληματισμούς με μένα να δείξουμε με την ψήφο μας την αντίσταση σε όσους οραματίζονται ένα κόσμο, χωρίς ρεπορτάζ, χωρίς έρευνα, χωρίς άποψη, χωρίς κριτική, χωρίς έλεγχο. ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ!
Για αυτό θα αντισταθώ, και θα ψηφίσω!
ΥΓ. Συγγνώμη, αν σας κούρασα, σκοπεύω όμως να σας κουράσω για λίγες μέρες ακόμη μέχρι τις εκλογές. Ακόμη κι αν διαφωνείτε τώρα, διαβάστε και τις επόμενες ημέρες, ίσως βρείτε κάτι που να σας πείσει να συμμετέχετε στον αγώνα που θα δώσουμε για αξιοπρεπή δημοσιογραφία, για μια ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΕΝΩΣΗ!
ΥΓ2. Κατεβαίνω ως υποψήφιος με το συνδυασμό της ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ και ευελπιστώ να τον τιμήσετε με την ψήφο σας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου