28.5.11

Οι «αγαπητικοί» της εξουσίας δεν συναινούν ποτέ!


Την ώρα που ο λαός έχει συναινέσει, οι οκτώ  κύριοι εξουσιαστές της χώρας αρνούνται να το κάνουν. Και για να μην παρεξηγηθώ, όταν λέω ότι ο κόσμος έχει συναινέσει εννοώ ότι έχουν βάλει στην άκρη τις όποιες διαφορές έχουν μεταξύ τους, πολιτικές, ηλικιακές, ταξικές, θρησκευτικές και έχουν ενώσει τις φωνές τους για να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους, την αντίρρησή τους, την αγωνία τους για όσα οι άλλοι σχεδιάζουν για αυτούς, για όσα οι άλλοι σχεδιάζουν για την πατρίδα τους.
Την ίδια στιγμή οι «αγαπητικοί» της εξουσίας, δεν μπορούν να κάνουν το αυτονόητο. Να κάτσουν όλοι μαζί και να συμφωνήσουν σε ένα κοινό σχέδιο δράσης ώστε να μπορέσουν να σβήσουν τα σημάδια φόβου από το λαό, που υποτίθεται υπηρετούν.
Ένα κοινό σχέδιο δράσης ακόμη και αν αυτό είναι να ακολουθήσουν τα όσα οι παγκόσμιοι «φίλοι» τους προσπαθούν να τους επιβάλουν!
Ακόμη και αν αποφασίσουν να τραβήξουν το δύσκολο δρόμο της απομόνωσης…
Μα όχι δεν το κάνουν, γιατί στην πραγματικότητα αυτό που τους ενδιαφέρει μόνο είναι οι προσωπικές φιλοδοξίες για εξουσία. Ακόμη και αν γίνουν αρχηγοί ενός χρεωκοπημένου κράτους.
Αυτοί να εξουσιάζουν θέλουν μόνο. Και νομίζω πως τους αρέσει περισσότερο να εξουσιάζουν ένα εξαθλιωμένο λαό γιατί αυτός το μόνο που θα τον ενδιαφέρει είναι να επιβιώσει. Ετσι με λίγα ψίχουλα θα μπορεί να τον ελέγχει… Ενώ ο χορτάτος λαός αρχίζει και έχει άλλες απαιτήσεις για παιδεία, ελευθερία και άλλα που γνωρίζετε! Αυτοί όμως μόνο για τον «θρόνο» και τα δικά τους γούστα νοιάζονται… Και τραβούν ο καθένας το δικό του δρόμο καλώντας τον λαό να τους ακολουθήσει. Προσπαθούν να διχάσουν και το λαό, γιατί αυτό τους εξυπηρετεί. Μόνο ένας διχασμένος λαός μπορεί να ελεγχθεί.
Το θέμα είναι ότι ο λαός σιγά - σιγά ξυπνάει, και τους αποβάλει από τη ζωή του, όπως ο οργανισμός αντιστέκεται και αποβάλει από μέσα του τα μικρόβια.
Δεν μπορούν να καλούν τον λαό να συναινέσει στα όποια βασανιστήρια θέλουν να τον υποβάλουν, όταν αυτοί οι ίδιοι δεν συναινούν στο δικό τους βασανιστήριο της κοινής εθνικής πολιτικής εξουσίας…
Όταν οι ίδιοι δεν μπορούν να θυσιαστούν για το κοινό καλό της πατρίδας, πως τολμούν να ζητούν από το λαό να κάνει θυσίες. Για να έρθουν πάλι οι ίδιοι αύριο και να το παίξουν σωτήρες. Ας κοιτάξουν πρώτα να σώσουν τον εαυτό τους από την ματαιοδοξία τους και μετά σώζουν και τον λαό….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου