8.2.11

Σβούρα είναι και... γυρίζει!


Η σβούρα είναι ένα παιδικό παιχνίδι σε σχήμα κώνου που περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της χάρη στην αρχική ώθηση που του δίνει αυτός που παίζει…
Η σβούρα όταν βρίσκεται σε περιστροφή ισορροπεί στο κάτω άκρο της και μπορεί να μένει ακίνητη. Αν κάποιο εμπόδιο βρεθεί στην πορεία της μπορεί να διακοπεί βίαια η περιστροφή της ή να ταλαντευτεί για λίγα δευτερόλεπτα και μετά να επανέλθει η ισορροπία της…
Κάπως μοιάζει και η ζωή του καθενός μας σε μια συνεχή περιστροφή. Τα πάντα γυρίζουν γύρω από εμάς και αναλόγως με αυτό που συμβαίνει χάνεται η ισορροπία στη ζωή μας…
Στον ρόλο του παίκτη που μας δίνει την αρχική ώθηση βάζει ο καθένας μας το δικό του Θεό…

Περί αρχής...

Αν ήξερα πως πρέπει να ξεκινήσω, σίγουρα δεν θα ξεκινούσα έτσι! Το μόνο που ξέρω είναι ότι αυτή τη στιγμή βγάζω καπνούς από τα αυτιά μου και ο μόνος τρόπος για να ξεθυμάνω είναι να κάνω αυτό που χρόνια τώρα κάνω, να τα γράψω εκεί που δεν πιάνει μελάνι… Στο internet δηλαδή!!!
Βέβαια υπάρχει κι άλλος τρόπος να ηρεμήσω, αλλά η γυναίκα μου μου ‘χει απαγορεύσει το φαγητό – μαζί και ο γιατρός μου – και το ποτό. Ο γιατρός μου έχει απαγορεύσει το τσιγάρο - σύμμαχος με τη γυναίκα μου. Τα ναρκωτικά ελαφρά, βαριά, μαλακά, σκληρά μου τα απαγόρευσε εδώ και χρόνια η μαμάκα μου (τώρα με κοιτάζει από τα ψηλά), όποτε μέσα στο καθεστώς της απαγόρευσης που ζω τι μου έμεινε και μένα μια λευκή κόλλα χαρτί, σαν κι αυτή που μου έδιναν μωρό για να τραβήξω επάνω της τις δικές μου γραμμές ζωής, τα δικά μου χρωματιστά όνειρα που μετά από 42 χρόνια άρχισαν να γκριζάρουν και να συνοδεύονται από γκρίνια - αν και μια εύστοχη παρατήρηση που έκανε εδώ και χρόνια το Χριστινάκι και που στην αρχή με προβλημάτισε αλλά τώρα πλέον αρχίζω να τη ν αποδέχομαι λέει, ότι εγώ όταν γεννήθηκα δεν έκλαψα, γκρίνιαξα!!
Ε! καλά καταλάβατε τη γκρίνια μου θα γράφω εδώ και όποιος μ’ αντέχει ας με διαβάζει, γαμώ τη γκρίνια μου!