Οσο κι αν θέλεις να υπερασπιστείς αυτή την χώρα είναι φορές που η κρατική ασυδοσία και αυθαιρεσία σε βγάζουν έξω από τα ρούχα σου που σιχτιρίζεις την ώρα και τη στιγμή που είσαι Έλληνας…
Ενας συνάνθρωπός μας βρέθηκε χθες με σπασμένο πόδι από τροχαίο ατύχημα να περιμένει να έρθει το κράτος πρόνοιας από τη μία για να τον περιθάλψει και το κράτος ασφαλείας για να επιληφθεί του ατυχήματος. Κοινώς περίμενε ένα ασθενοφόρο για να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο και την τροχαία για να δει τι συνέβη!
Πρώτη λοιπόν έφτασε η τροχαία (το σωστό βέβαια ήταν να έρθει το ασθενοφόρο, καθώς μπορεί ο τραυματίας να κινδύνευε). Αφού λοιπόν ο αστυφύλακας πήρε τα στοιχεία των εμπλεκόμενων οδηγών, κάλεσε γερανό της τροχαίας για να μαζέψει το τρακαρισμένο όχημα, παρά τις αντιρρήσεις του τραυματία οδηγού καθώς έλεγε ότι έχει οδική βοήθεια την οποία την πληρώνει για μεταφορά σε περίπτωση τρακαρίσματος και ήθελε αυτή να μεταφέρει σε συνεργείο το όχημά του. Ο αστυφύλακας επέμενε ότι το όχημα θα το απομάκρυνε ο γερανός της αστυνομίας.
Ελα όμως που ο γερανός που ήρθε δεν ήταν της αστυνομίας, αλλά ιδιωτικός που συνεργαζόταν με την αστυνομία και ο οποίος χρέωνε με 120 ευρώ τη μεταφορά σε δική του μάνδρα και 15 ευρώ τη φύλαξη του οχήματος για κάθε μέρα…
Δεν φτάνει δηλαδή του ανθρώπου που τράκαρε, που τραυματίστηκε έπρεπε να πληρώσει και 135 ευρώ τουλάχιστον επειδή έτσι αποφάσισε κάποιος που φορούσε στολή!
Όταν μάλιστα συγγενής του τραυματία ήρθε σε επαφή με τον ιδιοκτήτη του γερανού, και παραπονέθηκε, ο ιδιοκτήτης του γερανού του πρότεινε να μην του κόψει τιμολόγια για να του κάνει καλύτερη τιμή. Δηλαδή ο ιδιώτης που συνεργάζεται με την αστυνομία παρανομεί φοροδιαφεύγοντας με την… ανοχή της αστυνομίας!
Κατά την μεταφορά του τραυματία σε δημόσιο νοσοκομείο, ο τραυματίας παρέμεινε για 8 ολόκληρες ώρες στο εξεταστήριο των εξωτερικών ιατρείων, με διαγνωσμένη βλάβη (σπασμένο πόδι) που χρήζει χειρουργικής επέμβασης για να αποκατασταθεί, ενώ θα έπρεπε να μεταφερθεί άμεσα σε δωμάτιο για να μπορέσει να ηρεμήσει από το σοκ του ατυχήματος και του τραυματισμού.
Αυτά την πρώτη μέρα γιατί η ταλαιπωρία του δεν είχε τελειώσει ακόμη. Την επομένη λοιπόν, ήμερα Σάββατο, ο συγγενής του τραυματία πηγαίνει στην τροχαία για να πάρει τα χαρτιά του οχήματος την έκθεση για το ατύχημα για να πάει στην μάντρα που φυλάσσεται το όχημα να πληρώσει και να το μεταφέρει στο συνεργείο.
Στην τροχαία η μόνη αστυνομική υπάλληλος που υπήρχε τον πληροφορεί ότι τον φάκελο του ατυχήματος τον έχει κλειδωμένο στο γραφείο του ο αστυφύλακας που έχει επιληφθεί της υπόθεσης και ο οποίος έχει υπηρεσία στις 9 το βράδυ. Δηλαδή ο συγγενής και το όχημα του τραυματία ήταν «όμηροι» του αστυνομικού και θα έπρεπε μέχρι τις 9 το βράδυ να περιμένουν… Αλλά μετά τις 9 το βράδυ η μάντρα θα ήταν κλειστή, όπως και την επομένη ημέρα που ήταν Κυριακή. Συν 30 ευρώ που θα έπρεπε να πληρώσει ο τραυματίας για τη φύλαξη του οχήματος σε χώρο που ο ίδιος δεν επιθυμούσε.
Στο νοσοκομείο που ήταν ο τραυματίας τα νέα δεν ήταν καλύτερα. Όπως τον πληροφόρησε ο γιατρός, το γρηγορότερο που θα γινόταν η εγχείρηση ήταν την Τρίτη, καθώς όπως υποστήριξε έπρεπε να θρέψουν τα ράμματα στο γόνατο, πριν τον εγχειρήσουν στην… κνήμη! Η πραγματικότητα ήταν όμως ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμα χειρουργικά τραπέζια μέχρι την Τρίτη.
Ας συνοψίζουμε λοιπόν τώρα. Ένας Έλληνας φορολογούμενος πολίτης που εργάζεται ούτε για 1000 ευρώ το μήνα, τρακάρει, τραυματίζεται και αντί να δεχθεί τη βοήθεια και τη φροντίδα του κράτους για την οποία πληρώνει κάθε μήνα μέσω του μισθού του, αναγκάζεται να πληρώσει 165 ευρώ λόγω της ασυδοσίας και αυθαιρεσίας ενός αστυνομικού οργάνου, να παραμείνει 8 ώρες σε μονάδα πρωτοβάθμιας φροντίδας, και να περιμένει 5 ολόκληρες μέρες για να αποκατασταθεί η βλάβη στο πόδι του, όταν το σωστό θα ήταν αυτές τις 8 ώρες αναμονής σε ένα… ράντζο, να έχει χειρουργηθεί, να έχει αποκατασταθεί η βλάβη στο πόδι του και αναρρώνει σε θάλαμο και μετά από 4 μέρες να βρίσκεται στην ηρεμία του σπιτιού του…
Σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε ότι σε συγγενή του προσφέρθηκε να παρανομήσει για να πληρώσει λιγότερα και μάλιστα την προσφορά αυτή του την έκανε συνεργάτης της αστυνομίας…
Αυτή είναι μια εικόνα λειτουργίας των δομών του ελληνικού κράτους! Την ίδια ώρα σε ένα άλλο κράτος ένας στυγερός δολοφόνος 90 ανθρώπων, θα φυλακιστεί μόλις για 21 χρόνια σε ένα κελί, που μόνο με κελί δεν μοιάζει, αλλά μάλλον σε δωμάτιο πολυτελούς ξενοδοχείου που ο Ελληνας για να μείνει σε αυτό πληρώνει πάνω από 100 ευρώ τη βραδιά…
Αυτή είναι η Ελλάδα για την οποία όλοι υπερηφανεύομαστε…
Οσο χοντρό και αν ακούγεται θα προτιμούσα εγώ και πάρα πολλοί ακόμη, να καταργηθεί ότι δημόσιο υπάρχει, και ο καθένας παίρνοντας τις κρατήσεις που του γίνονται κάθε μήνα στο χέρι να φροντίζει ο ίδιος, που, τι και πόσα θα πληρώσει… Γιατί είναι άδικο να πληρώνεις κάθε μήνα για την προστασία σου, την ασφάλεια σου, την περίθαλψη σου, την σύνταξή σου και όταν χρειαστείς κάτι από όλα αυτά να σε ταλαιπωρούν λες και θα τους φας τα χρήματά τους…
Και εδώ αν κάποια στιγμή σε τρελάνουν και αρχίζεις και καθαρίζεις κόσμο και κοσμάκη δεν σε περιμένουν κελιά πολυτελείας…
ΥΓ. Και μην πει κανείς ότι δεν φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά η πολιτική εξουσία που έχει φέρει σε αυτά τα χάλια τις υπηρεσίες του κράτους, γιατί όπου λείπει η γάτα χορεύουν τα ποντίκια...
Πρώτα ας επιδείξουν οι δημόσιοι υπάλληλοι (ευτυχώς όχι όλοι) τον επαγγελματισμό και την υπευθυνότητα που αρμόζει και μετά ας ψάξουμε όλοι μαζί να δούμε πως θα βελτιώσουμε την εξουσία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου