Γαμώ τον φασισμό σας!

Η χθεσινή ημέρα ήταν από αυτές θα μείνουν βαθιά χαραγμένες στο μυαλό μου και την καρδιά μου. Ήταν πράγματι το ελάχιστο αποκρουστικό το θέαμα της σιδερόφρακτης Βουλής. Για λόγους προστασίας είπαν από τους εξοργισμένους πολίτες. Για να μπορέσουν οι αξιότιμοι κ.κ. Βουλευτές να συζητήσουν με νηφαλιότητα το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα της… προδοσίας. Μα οι Έλληνες πολίτες το μόνο που ζητάνε είναι Ελευθερία και Δημοκρατία. Αν πράγματι οι πολιτευτές μας υπηρετούν αυτές τις δύο αρχές και αξίες, τι έχουν να φοβηθούν.

Εγώ όμως τους φοβάμαι όλους τους. Και αντιστάθηκα στην θέληση μου να βρεθώ στο Σύνταγμα. Φοβόμουν ότι η συμμετοχή των συνδικαλιστών και των λοιπών δυνάμεων δεν θα άφηναν να εξελιχθεί μια ειρηνική διαμαρτυρία αγανακτισμένων πολιτών ως το τέλος. Και δεν άργησα να επιβεβαιωθώ. Οι αντεγκλήσεις κάποιων ανεγκέφαλων με τους αστυνομικούς έφεραν τα πρώτα δακρυγόνα. Αφού πρώτα άναψαν τη «φωτιά», μετά εξαφανίστηκαν. Στη συνέχεια λειτούργησε το παρακράτος με τους κουκουλοφόρους μπάτσους, που λίγο έλειψε να βάλει τέλος στην 20ημερη διαμαρτυρία των αγανακτισμένων. Αλλά είναι τόση η αγανάκτηση του κόσμου που δεν φοβήθηκε, ούτε μπροστά στα ρόπαλα των κουκουλοφόρων, ούτε και στα δακρυγόνα των αστυνομικών.  Έμειναν εκεί για να δείξουν την αποφασιστικότητα τους αλλαγή του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα…

Αυτή η αποφασιστικότητα με σήκωσε από τον καναπέ μου και με έκανε να βρεθώ τις απογευματινές ώρες στο Σύνταγμα. Η ατμόσφαιρα αποπνικτική από τα δακρυγόνα. Η ανάσα μου κοβόταν και τα μάτια μου δάκρυζαν. Αλλά προσπαθούσα να συγκρατηθώ, γιατί στην ουσία ντρεπόμουν να μυξοκλαίω, βλέποντας τους «μπαρουτοκαπνισμένους» να κάθονται, να γελούν, και να μιλούν σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ηταν συγκινητικό άνθρωποι που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους, να μοιράζονται τη βαζελίνη για τα μάτια τους, το νερό για να πλυθούν και  να καθαρίζουν την πλατεία από τα χημικά των δακρυγόνων. Και μάλιστα την ώρα που οι πολιτικοί μας, ακόμη και σήμερα, γελούσαν πίσω από την πλάτη μας και για άλλη μια φορά κοίταξαν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα αδιαφορώντας για την ίδια τους την χώρα. Τα δύο μεγάλα κόμματα μίλησαν για δήθεν συναίνεση την οποία την έσπασαν τα επόμενα κιόλας λεπτά. Αυτοί είναι τους ξέραμε, σιγά μην άλλαζαν τώρα. Για παράδοση άνευ όρων μιλούσε η ΝΔ, για συναίνεση υπό των όρων Παπανδρέου μιλούσε το ΠΑΣΟΚ, υπουργικές καρέκλες λιγουρεύονταν στο ΛΑΟΣ.

Την ώρα που αυτοί συμφωνούσαν ότι διαφωνούν, οι λαϊκές συνελεύσεις εκτός Βουλής, οργανώνονται όλο και περισσότερο καθημερινά, αρθρώνουν ορθό πολιτικό λόγο και ορθώνουν πολιτικό ανάστημα απέναντι στους επαγγελματίες πολιτικούς, απέναντι στο πολιτικό κατεστημένο.

Και δεν θα αργήσουν να τα βάλουν και σε μια σειρά. Γιατί μόνο αυτό λείπει η σειρά, το σύστημα. Οι σκόρπιες φωνές να γίνουν μία απαίτηση…     

Οι λαϊκές διαδηλώσεις πλέον γίνονται παντού, σε πλατείες, σε παγκάκια, στα πεζοδρόμια, στα καφενεία, στις παρέες.. Ένας κάνει την αρχή κι αμέσως εκατοντάδες για να μην πω χιλιάδες συμμετέχουν. Το έζησα κι αυτό στη χθεσινοβραδινή συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου στο Θέατρο Πέτρας. Μια μουσική διαμαρτυρία, με τον κόσμο να λέει δικά του συνθήματα στην νεκρό διάστημα μεταξύ των τραγουδιών. Και να ξεσπάει με το  «γαμώ τον φασισμό» στην «Ερώτηση Κρίσεως» του Παπακωνσταντίνου.

Κι όλα αυτά υπό το υπέροχο θέαμα της ολικής έκλειψης της Σελήνης. Και οι συνειρμοί έδιναν και έπαιρναν. Μόνο οι κλέφτες δεν εκλείπουν από την Ελλάδα μας. Ολική έκλειψη του πολιτικού συστήματος.

Σήμερα τα πάντα είναι ρευστά, οι πολιτικοί αντιλαμβάνονται ότι το ρέμα θα τους παρασύρει και προσπαθούν να κρατηθούν στην επιφάνεια, με τον τρόπο που μονάχα αυτοί ξέρουν. Βουλιάζουν τα κεφάλια των συναδέλφων τους, των συντρόφων τους για να κρατηθούν αυτοί περισσότερο στην επιφάνεια, μπας και κάποιος απλώσει το χέρι για να τους ανεβάσει στη «σχεδία ελπίδας» που ταξιδεύουν οι υπόλοιποι αγανακτισμένοι Ελληνες. Εχει δρόμο και φουρτούνες μπροστά της για να φτάσει σε ήρεμα νερά. Αλλά θα φτάσει όσο όλοι μαζί κάνουν κουπί και κρατάνε το γαλανόλευκο πανί ψηλά. Η Ελλαδα δεν παθαίνει είτε εσείς κύριοι κενοί πολιτικοί συναινέσετε ή όχι.

Ο λαός δεν θέλει να συναινέσετε στην πολιτική που θα τους εξοντώσει, θέλει να συναινέσετε ότι πρέπει να υπερασπιστείτε τα δίκαιά του, και να επιστρέψετε τα λεφτά που κλέψατε.

 Οι εκλογές που πιπιλάτε από σήμερα θα είναι το νέο χτύπημα που θα δεχθείτε όταν ο κόσμος θα μαυρίσει όσους μέχρι τώρα είχαν επαφές με την κεντρική εξουσία. Και αυτοί δεν είναι μόνο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι και άλλοι, πολλοί, η πλειοψηφία. Και καλό είναι αυτή η προεκλογική περίοδος να μην είναι παραπάνω από μια εβδομάδα. Νομίζω ότι αυτή είναι η περίοδος ανακωχής που θα δοθεί αν δοθεί.

Και προεκλογικές δαπάνες να μην υπάρξουν. Και όποιος θέλει να ξοδέψει για να διαφημιστεί να το κάνει από την τσέπη του. Τόσα έχετε αρπάξει από τις τσέπες μας. Μην προκαλέσετε άλλο το λαϊκό αίσθημα, γιατί η οργή ξεχειλίζει, γαμώ το φασισμό σας…

ΥΓ. Και αν έχετε την παραμικρή αξιοπρέπεια τον πρώτο νόμο που θα ψηφίσετε να είναι η μείωση των βουλευτικών απολαβών. Ενας και μόνο μισθός πενταπλάσιος του βασικού που προτείνατε για τους υπόλοιπους Έλληνες. Τόσο μετράει ο λαός την αξιοπρέπεια σας. Και αν δεν σας φτάνει να παραιτηθείτε για να έρθει ο επόμενος... Αντε λαμόγια, γαμώ τον φασισμό σας!

Ρώτησα το σκύλο μου το Ρίβα άμα νοιώθει
Έλληνας, αυτόχθονας ή κάτι σχετικό.
Εκείνος χασμουρήθηκε, επέστρεψε στον ύπνο
κι η ανάση του ήταν όμορφη σαν κύμα στο γιαλό.
Εό! Γαμώ το φασισμό.


Γυρνώ στην άγρια ροδιά και τη ρωτώ τα ίδια,
αν Ελληνίς αισθάνεται λουσμένη από το φως.
"Πήρα σκυτάλη για ζωή, για θάνατο σκυτάλη"
μου απαντάει ο κόκκινος, στα κλώνια της ανθός.
Εό!Σαπίλα ο φασιμός.

                                                                    ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ

                                                      ΘΑΝ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ