Όταν ο Μπετόβεν ήταν ακόμα ένας νεαρός άνδρας, αποφάσισε να συνθέσει μερικά αυτοσχεδιασμούς σε μουσική του Ιταλού μουσικοσυνθέτη Περγκολέζι. Αφιέρωσε μήνες για το έργο αυτό και, τέλος, είχε το θάρρος να το δημοσιεύσει.
Μετά από ένα διάστημα ένας κριτικός έγραψε μια κριτική σε γερμανική εφημερίδα με την οποία ξεκίνησε έκανε μια άγρια επίθεση στη μουσική που Μπετόβεν.
Ο Μπετόβεν, όμως, δεν έδειξε να κλονίζετε από τις παρατηρήσεις του. Όταν οι φίλοι του τον πίεσαν να τους μιλήσει αναφορικά με την κριτική, αυτός απλά είπε:
«Το μόνο που χρειάζεται να κάνω είναι να συνεχίσω το έργο μου. Αν η μουσική που συνθέτω είναι τόσο καλή όσο πιστεύω ότι είναι, τότε θα επιβιώσει και πέρα της κριτικής του εν λόγω δημοσιογράφου.
«Αν έχει το βάθος που ελπίζω να έχει, θα επιβιώσει περισσότερο και της εφημερίδας».
«Εάν παρόλο αυτό η συγκεκριμένη κριτική αναφερθεί και στο μέλλον, θα χρησιμεύσει μόνο ως παράδειγμα της ηλιθιότητας των κριτικών».
«Κλέβω» και πάλι μια ιστοριούλα από το blog του Paolo Coelho, για να την αφιερώσω στην απαίδευτη βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στο νομό Κορινθίας Κατερίνας Φαρμάκη, σχετικά με τα όσα δήλωσε για τον Μίκη Θεοδωράκη, που εν ολίγοις τον χαρακτήρισε γυρολόγο μπουζουκτζή, που μαδάει τις νομαρχίες και που δεν έχει προσφέρει τίποτα στην πολιτική ζωή της χώρας, παρά μόνο στην πολιτισμό, και δεν έχει εργαστεί ποτέ στη ζωή του, δεν έχει κολλήσει ένσημα…
Ευτυχώς για την Ελλάδα και τους Ελληνες, το έργο του Μίκη Θεοδωράκη είναι τόσο μεγάλο που θα επιβιώσει των ανοησιών της κ. Φαρμάκη.
Η προσφορά του Μίκη Θεοδωράκη στην πολιτική ζωή της Ελλάδας έχει τόσο βάθος, που η βουλευτής αδυνατεί να κατανοήσει. Τα ένσημα του Μίκη δεν είναι ένσημα εργασίας είναι ένσημα ζωής, ένσημα ελευθερίας, ένσημα δημοκρατίας, χαρισμένα σε όλο τον ελληνικό λαό. Και αν σύμφωνα με αυτά που λέει ο Μίκης κατάντησε ένας γυρολόγος μπουζουκτζής, ευθυνόμαστε εμείς οι ίδιοι που δεν μπορέσαμε να προστατεύσουμε αυτό τον πλούτο, αν και δε νομίζω ότι ισχύει κάτι τέτοιο.
Ο Μίκης Θεοδωράκης, η μουσική του, το έργο του, η ζωή του, η προσφορά του στην Ελλάδα θα υπάρχει, θα ακούγεται και θα διδάσκετε στα παιδιά των παιδιών της και ακόμη πιο πέρα στον αιώνα των αιώνων. Και αν κάποτε, κάποιος ανασύρει τα λόγια της κ. Φαρμάκη δεν θα είναι παρά ένας ομοίως απαίδευτος σύντροφος ή γλύφτης της κ. Φαρμάκη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου