Ένας άγγελος μας αποχαιρετά, παίρνοντας μαζί το γέλιο, τη χαρά, την αθωότητα, την αγάπη και κάνει τον κόσμο αυτό ακόμη πιο σκληρό και απάνθρωπο…
Τι αξία μπορεί να έχει η βροχή, ο αέρας, τα λουλούδια, η 'Ανοιξη, η θάλασσα, το Καλοκαίρι αν λείπει το παιδικό χαμόγελο.
Μόνο σε αυτό συνυπάρχουν τα πάντα γιατί μόνο μια αγνή ψυχή μπορεί να νιώσει την ακατέργαστη αξία τους.
Τι νόημα έχει να σώσουμε ένα δάσος από τη φωτιά, όταν δεν μας ενδιαφέρει να «σβήσουμε» τον πόνο που καίει τα σωθικά ενός παιδιού.
Τι σημασία έχει να σώσουμε τη γη, αν δεν φροντίσουμε να σώσουμε το παιδί μας, γιατί κάθε παιδί είναι και δικό μας.
Τα σπίτια, η περιουσία, τα λεφτά, τα αυτοκίνητα, τα λούσα είναι άχρηστα όταν τα μάτια μας δεν έχουν αντίκρυ τους αυτό το αθώο βλέμμα που μόνο αγάπη ξεχειλίζει.
Όλοι υπήρξαμε παιδιά, όλοι μεγαλώνοντας υποσχόμασταν πως θα φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο. Στην πορεία το ξεχάσαμε γιατί κάποιοι μας ξεγέλασαν και μας υποσχέθηκαν απαγορευμένους καρπούς που κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη και χάσαμε το δρόμο μας.
Κάποιοι συνήλθαν και θυμήθηκαν την υπόσχεσή τους, να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.
Μόνο που είχαν χάσει πολύτιμο χρόνο και η μόνη τους ελπίδα να τηρήσουν την υπόσχεσή τους ήταν ένα παιδί, ένα δικό τους παιδί, που θα το γεννήσουν, θα το μεγαλώσουν, θα του δώσουν τις σωστές αρχές, θα το προστατεύσουν από τα πάθη τους και θα του δώσουν τα εφόδια να δημιουργήσει…
Κάθε παιδί είναι και δικό μας παιδί, γιατί μέσω αυτού θα έρθει η λύτρωση του καθενός μας.
Ωραία τα σπίτια μας, ωραίοι οι δρόμοι μας, οι πλατείες μας, οι πόλεις μας, οι πατρίδες μας, ο πολιτισμός μας, αλλά τι να τα κάνουμε χωρίς παιδιά.
Καμία παιδεία, καμία μόρφωση, καμία επιστήμη, καμία έρευνα δεν θα προχωρούσε αν δεν υπήρχαν παιδιά, γιατί τα παιδιά είναι η συνέχεια…
Ας σώσουμε τα παιδιά μας, ας σώσουμε τις ψυχές μας!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου