Όσο και αν σας φαίνεται
περίεργο, μέσα σε μία αίθουσα δημοτικού συμβουλίου, κατάλαβα για ποιο λόγο το
ΚΚΕ δεν θέλει να κυβερνήσει την Ελλάδα. Όχι ότι δεν μπορεί, δεν θέλει! Δεν
θέλει να συμβιβαστεί. Ναι αυτό ακριβώς να συμβιβαστεί. Γιατί ακόμη κι όταν
είσαι στην εξουσία θα συμβιβαστείς! Και εξηγούμαι.
Αν ερχόταν στην
εξουσία το ΚΚΕ, θα όφειλε να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τους φυσικούς
αντιπάλους του. Ποιοι είναι αυτοί. Όσοι εκπροσωπούν το κεφάλαιο και τον
καπιταλισμό. Θα υποχρεωνόταν να κάτσει και να συζητήσει του όρους με τους οποίους
θα ασκούσε εξουσία. Και ο λόγος είναι απλός. Σαν κυβέρνηση το ΚΚΕ θα μπορούσε
να ασκεί πολιτική, αλλά τα νήματα της πολιτικής θα τα κινούσαν όλοι αυτοί που
διαχειρίζονται το χρήμα. Άρα θα έπρεπε να κάτσει να συμβιβαστεί να κόψει, να
ράψει στα μέτρα που θα της παραγγείλουν για να μπορέσει να κυβερνήσει. Γιατί ως
γνωστόν δεν κυβερνάς με τα λόγια, αλλά με το χρήμα. Γιατί όταν δεν θα έχει να
πληρώσει τον εργαζόμενο τι θα του πει. Ξέρεις σύντροφε κανε κουράγιο οι
σκοτεινές δυνάμεις του κεφαλαίου δεν σε πληρώνουν. Θα πέσει καρπαζιά και σύννεφο
μαζί. Άρα θα κάτσει να κουβεντιάσει και να συνδιαλέγει με τις σκοτεινές δυνάμεις
του κεφαλαίου. Και όταν κάνεις συναλλαγές, κάνεις και συμβιβασμούς.
Όχι ότι και τώρα
δεν κάνει συναλλαγές το ΚΚΕ με το κεφάλαιο. Είναι μπίζνες όμως και όλα γίνονται
μακριά από το φως του ήλιου.
Το ΚΚΕ δεν θέλει
να χάσει το στίγμα του επαναστάτη. Και αυτό αν συμβιβαστείς το χάνεις. Ο
επαναστάτης είναι πάντα ο αδικημένος, αυτός που αγωνίζεται για το δίκιο του.
Δεν μπορεί να συνδιαλέγεται με τον εχθρό.
Για αυτό και το
ΚΚΕ έχει «αφορίσει» πολλούς συντρόφους. Γιατί μπήκαν στη διαδικασία της συναλλαγής.
Αλλά όσες συναλλαγές και να κάνει όσα και να ζητήσει, όσα και να πάρει ποτέ δεν
θα μπορέσει να τους ικανοποιήσει όλους τους… αδικημένους! Και οι ανικανοποίητοι
θα νιώσουν προδομένοι και το ΚΚΕ θα είναι ο προδότης.
Για αυτό δεν
θέλει να κυβερνήσει για να μη χάσει το χρίσμα του λαϊκού κόμματος. Και μη
γελιέστε αν το ΚΚΕ το χάσει περιμένουν στη γωνία άλλοι λαϊκοί ήρωες και λαϊκά
κόμματα να σηκώσουν το λάβαρο της επανάστασης.
Όλα αυτά τα
συνειδητοποίησα σε ένα δημοτικό συμβούλιο όπου το ΚΚΕ είχε το Δήμο και προσπαθούσε
να ασκήσει διοίκηση, αλλά για να λειτουργήσει έπρεπε να συμβιβαστεί με τις περικοπές
σε εργαζομένους, με τις συμβάσεις έργου, με τα χαράτσια, με την κοινωνική
πολιτική, να διαχειριστεί ταμεία, αν επιβάλει δημοτικά τέλη και φόρους, να τα
βάλει με τους εργαζομένους.
Και όλα αυτά
έρχονται ενάντια με την ιδεολογία τους. Και όταν βρέθηκαν κάποιοι άλλοι να πουν
όλα αυτά τα ωραία αλλά ανεφάρμοστα, που έλεγαν πριν αυτοί, άρχισαν τα
γαβγίσματα και τις αγριάδες όπως ο σκύλος όταν του παίρνεις το κόκκαλο από το
στόμα.
Όχι ότι δεν
μπορούν να πολεμήσουν το σάπιο σύστημα
από μέσα. Μπορούν! Αλλά χρειάζεται αγώνας μεγάλος και νέα καθοδήγηση για να
καταλάβει ο οπαδός του το νέο δόγμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου