Όταν από το πηγάδι λείπει το... σχοινί!

Σήμερα θα σας πω απλά μια ιστορία. Δεν έχει σχέση με την κρίση, ούτε με την πτώχευση, ούτε με την επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή. Έχει σχέση με τη ζωή και κατά ένα τρόπο τα περιλαμβάνει όλα μέσα!

«Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι. Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει. Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά. Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό. Κάλεσε...  όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε. Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε. Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!! Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού. Ηθικό δίδαγμα: Η ζωή μπορεί να φέρει σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε όμως πως κάθε ένα από τα προβλήματά σας αυτά είναι ένα εφαλτήριο. Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα. Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω».

Ωραίο, θα μου πείτε όλοι σας για παραμυθάκι, αλλά στην πραγματική ζωή τι γίνεται; Τι να πει σε έναν άνεργο, σε έναν που δεν έχει να φάει, σε κάποιον που χρωστάει, σε αυτόν που του παίρνουν το σπίτι, σε έναν που αδικήθηκε, σε έναν άρρωστο. Λόγια θα μου πείτε. Και έτσι είναι αν τα λόγια αυτά ήταν δικά μου, θα είχατε δίκιο! Όταν αυτό το παραμυθάκι βγαίνει από τα χείλη ενός ατόμου με ειδικές ανάγκες, τότε έχει βαρύνουσα σημασία. Γιατί απλά αυτός ο άνθρωπος δεν είναι σαν και εμάς τους απλούς ανθρώπους. Είναι ένας μαχητής της ζωής. Κάθε μέρα δίνει το δικό του αγώνα για να βγει από το πηγάδι και να αναπνεύσει τον αέρα μιας σκληρής κοινωνίας. Κάθε μέρα προσπαθεί να αποφύγει τις φτυαριές λάσπης των συνανθρώπων του, πατάει σε αυτές και στο τέλος βγαίνει πάντα νικητής. Αυτό το παραμυθάκι λοιπόν είναι σημαντικό γιατί βγαίνει από τα χείλη ενός γεννημένου νικητή! 
  
(πηγή)