Περίμενα από έναν
άνθρωπο που υπηρετεί πάρα πολλά χρόνια τη δημοσιογραφία, που κοντεύει, αν δεν
έχει βγει ήδη, στη σύνταξη να είναι πιο συνετός και να προτάσσει τη δημοσιογραφική
του ταυτότητα περισσότερο από την οπαδική.
Παρακολούθησα τη
τελευταία Δίκη της Δευτέρας, έναν άνθρωπο που τα κείμενά του τα διαβάζουν κάτι
χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά, ούτε λίγο ούτε πολύ να λέει ότι η φιλοξενούμενη
ομάδα ευνοήθηκε, επειδή η ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι οπαδοί της γηπεδούχου
ομάδας ήταν η πρέπουσα και δεν ξέφυγαν των ευπρεπών ορίων. Εν ολίγοις η φιλοξενούμενη
ομάδα ευνοήθηκε γιατί δεν έγιναν καφριλίκια εναντίον τους.
Το δεύτερο
απίστευτο που ξεστόμισε ο ίδιος κύριος ήταν ότι σε αγώνα μπάσκετ, όταν βλέπει
τον έναν προπονητή να δίνει το χέρι στον άλλον προπονητή και να φιλιούνται σαν
συμπεθέρες τότε ξέρει ότι η ομάδα του είναι χαμένη. Εν ολίγοις θα έπρεπε οι δύο
προπονητές να μην μιλιούνται για να πείσουν το άρρωστο μυαλό αυτού του
ανθρώπου.
Δυστυχώς αυτά τα
λόγια πάρα πολλοί οπαδοί τα κάνουν ευαγγέλιο και τα εφαρμόζουν κατά καιρούς στα
γήπεδα, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Κανονικά το
συγκεκριμένο άρρωστο κύριο θα έπρεπε η ΕΣΗΕΑ, η ΔΕΑΒ, η ΕΦΙ και δεν ξέρω και γω
ποια άλλη επιτροπή, όργανο, υπηρεσία υπάρχει να απαγορεύσουν στον γηραιό
άνθρωπο να πιάνει τη… πένα και να γράφει!
Και θα έπρεπε να
του το απαγορεύσουν γιατί αυτά τα λόγια όχι απλά προάγουν τη βία, τη γεννούν
πρώτα.
Δεν έχουν καταλάβει
αυτοί οι άνθρωποι, πως ο ρόλος τους στην
κοινωνία, πρέπει να είναι άλλος από το να διατυπώνουν και να διασκορπίζουν
άρρωστες ιδέες και σκέψεις μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν το αφεντικό τους και
να πάρουν μεγαλύτερη σύνταξη στα στερνά τους χρόνια. Θα έπρεπε με τα όσα έχουν δει τα μάτια τους να
διδάξουν ήθος, ευπρέπεια και αξίες στα παιδιά και στα εγγόνια τους, ώστε οι
επόμενες γενιές που θα έρθουν να φτιάξουν έναν κόσμο, και πέρα των αθλητικών
ορίων, καλύτερο και λιγότερο μολυσμένο από αυτόν που θα τους παραδώσουν οι
ίδιοι…
Δεν γνωρίζω αν
τώρα υπάρχουν περιθώρια ν’ αλλάξουν. Τώρα ο μόνος που μπορεί να μας σώσει από
δαύτους είναι ο Θεός, αν υπάρχει κι αυτός!
ΥΓ. Δεν θα φανερώσω
ούτε το όνομα του γηραιού δημοσιογράφου, αλλά ούτε και την ομάδα που
υποστηρίζει όχι γιατί φοβάμαι, ούτε γιατί τον σέβομαι, απλά γιατί δεν έχει νόημα αν αυτός που
τα λέει αυτά είναι της κόκκινης, της πράσινης, της κίτρινης ή οποιασδήποτε άλλης
απόχρωσης υποστηρικτής. Την ίδια αρρώστια μεταδίδουν από όπου κι αν προέρχονται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου