Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω να κλάψω ή να γελάσω…
Να κλάψω για ένα νησί που το καταράστηκαν να γίνει ένας νέος τόπος μαρτυρίου στον
οποίο θα μαρτυρήσουν και οι ιθαγενείς κάτοικοι βλέποντας έναν πανέμορφο τόπο να
μαραίνεται από το φόβο, το μίσος, την κακομοιριά… , ή να γελάσω που οι
ταλαιπωρημένοι κάτοικοι πια θα ζουν ελεύθεροι μακριά από τους αλλόθρησκους πριν
τους μαγαρίσουν κι άλλο τα άγια χώματά
τους…ζώντας πλέον με τη ρετσινιά του ρατσιστή, του δεσμοφύλακα, του
κουκουλοφόρου, που ορίζει τις ζωές άλλων παρακατιανών όντων…
Χαμογελάστε, κόβουμε την κορδέλα σήμερα, έχουμε γιορτή!
Ο Θεός να μας φυλάει να αργήσει να έρθει η ώρα μας!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου