Διαβάζω την είδηση και μόλις που συγκρατώ το γέλιο μου. Ένα γέλιο
νευρικό, σαρκαστικό, του παράφρονα. Αποζημιώσεις ύψους 25.000 ευρώ για
τρομοκρατικές επιθέσεις στο γραφείο του φέρεται να εισέπραξε ο Κώστας Σημίτης.
Στην αρχή απόρησα πότε έπεσε ο Σημίτης θύμα τρομοκρατικής
επίθεσης!
Η συνέχεια της είδησης έλυσε την απορία μου!
Ο πρώην πρωθυπουργός, έλαβε από το Δημόσιο 25.000 ευρώ ως
θύμα τρομοκρατίας για δύο εμπρηστικές επιθέσεις που έγιναν στο γραφείο του τα
τελευταία δύο χρόνια.
Ένα ειρωνικό χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου και η
αλήθεια είναι ότι όσο το μυαλό μου επεξεργάζεται τα δεδομένα τόσο πιο πολύ
αρχίζει να φουντώνει, σαν το φυτίλι που πλησιάζει τον δυναμίτη!
Διαβάζω τη συνέχεια «Η απόφαση υπεγράφη από το υπουργείο της
οδού Νίκης και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, καθώς ο πρώην πρωθυπουργός
επέμεινε στην αξίωσή του για χρηματική αποζημίωση για τις δύο εμπρηστικές
επιθέσεις που έγιναν στο γραφείο του με γκαζάκια και με διαφορά 26 μηνών».
Και το φυτίλι φθάνει στο τέλος του, το μυαλό μου εκρήγνυται
σαν τα γκαζάκια στο γραφείο του Σημίτη.
Πόσα ακόμη να αντέξω εγώ ο άνθρωπος του λαού, πόσους φόρους, πόσα
χαράτσια, πόση ανεργία, πόσα απλήρωτα γραμμάτια, πόση κοροϊδία, πόση λοιδορία, πόσο
φασισμό, πόσο, Π Ο Σ Ο, ΠΟΟΟΣΟ!
«Οι αποζημιώσεις δόθηκαν βάσει του άρθρου 6 του νόμου
1897/1990 περί απονομής συντάξεως και παροχής βοηθείας σε θύματα τρομοκρατίας»,
τελειώνει η είδηση και μέσα στην παραφροσύνη που κυριεύει το μυαλό μου από όσα
ακούμε καθημερινά, μια σκέψη μονάχα κάνω.
Εμείς πόση αποζημίωση δικαιούμαστε Θεέ μου, από αυτήν την
τρομοκρατία που περνάμε!
