29.10.11

Άλλαξε εσύ, να αλλάξουμε τον κόσμο!

Παρατηρώ τόσες μέρες τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και για την Ελλάδα. Διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, βία και αίμα. Συνέδρια, συναντήσεις, κρίσεις, επικρίσεις και κουρέματα. Συνεχίζω να είμαι κατά της βίας από όπου κι αν προέρχεται, αντιλαμβάνομαι όμως πλέον πως βρισκόμαστε σε μια φάση που μόνο με τη βία μπορούν να επιβληθούν οι μεν στους δε. Οι μεν τη βία την ονομάζουν επανάσταση και οι δε τη βία την ονομάζουν τήρηση της τάξης. Η βία είναι αναγκαία όταν ζητάμε να αλλάξει η κοινωνία, χωρίς να αλλάξουμε εμείς. Το σίγουρο είναι πως αυτός ο τόπος έτσι κι αλλιώς χρειάζεται αλλαγή. Για να αλλάξει ο τόπος όμως χρειάζεται να αλλάξουν και αυτοί που κατοικούν σε αυτόν. Ο λαός δηλαδή. Εγώ, εσύ, εμείς, όλοι μας! Χρειάζεται να αλλάξουμε νοοτροπία, σκέψη και αντίδραση.
 Δεν μπορεί ο πολιτικός κόσμος να ζητά ο λαός να αλλάξει, όταν ο ίδιος μένει ξύλινος, ψεύτικος και ματαιόδοξος. Δεν μπορεί ο λαός να ζητά ο πολιτικός να αλλάξει, όταν ο ίδιος ψηφίζει τα ίδια πρόσωπα, τα ίδια κόμματα, τα ίδια πολιτικά συστήματα. Γενικότητες θα μου πείτε… Αν όμως τα δούμε στην καθημερινότητα μας θα γίνει αντιληπτό ότι για να αλλάξει η κοινωνία, απαιτείται οι αλλαγές να γίνουν από όλα τα μέρη που τη συνθέτουν.
  • Ξοδεύεις και σκορπάς αλόγιστα, αλλά βρίζεις και κατηγορείς το κράτος για οικονομικές ατασθαλίες
  • Επιδεικνύεις με έπαρση τα πλούτη σου, αλλά καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που ο κακοποιός στα έκλεψε.   
  • Δεν σέβεσαι εσύ ο ίδιος τη δουλειά του, αλλά σου κακοφαίνεται όταν το αφεντικό σου κάνει περικοπές, και απολύσεις.
  • Πετάς σκουπίδια σου στο δρόμο από το παράθυρο του αυτοκινήτου σου, αλλά φωνάζεις για τον γείτονα που δεν κάνει ανακύκλωση.
  • Δεν μαζεύεις τις ακαθαρσίες του σκύλου σου, αλλά σου φταίνε οι άλλοι που δεν είναι φιλόζωοι.
  • Κάνεις σφήνες και τρέχεις με το αυτοκίνητο σου, αλλά αποκαλείς ατζαμή τον άλλο που πετάχτηκε από το στενό.
  • Κλέβεις μια θέση πιο μπροστά στην ουρά που περιμένεις, αλλά αποκαλείς τεμπέλη τον δημόσιο υπάλληλο που κοιτάζει πώς να κλέψει κανά 5λεπτο και να πάει πιο νωρίς στο σπίτι του.
  • Κοιτάς με κάθε τρόπο να φοροδιαφύγεις, αλλά κατηγορείς το κράτος ότι σε κλέβει.
  • Δεν ζητάς και δεν παίρνεις την απόδειξη, αλλά λες φοροφυγά τον ελεύθερο επαγγελματία.
  • Δίνεις φακελάκι στον γιατρό, αλλά κατηγορείς το κράτος για τις παροχές στη δημόσια υγεία.
  • Χτυπάς και βρίζεις τα παιδιά σου, αλλά απαιτείς αυτοδικία για τον βιαστή που κακοποιεί.
  • Φέρεσαι βίαια στον αλλοδαπό που μένει δίπλα σου, αλλά απαιτείς συμπόνια και κατανόηση από τα άλλα κράτη για τα δικά σου λάθη.
  • Στο όνομα του χριστιανισμού λοιδορείς, καταστρέφεις, σκοτώνεις, αλλά καταδικάζεις τον αλλόθρησκο που στο όνομα του δικού του Θεού κάνει τα ίδια.
  • Καις τα δάση και βρωμίζεις τη θάλασσα, αλλά βρίζεις τους τουρίστες που δεν έρχονται στη χώρα σου.
  • Κάνεις επεισόδια και χουλιγκανισμούς στα γήπεδα για να στηρίξεις την ομάδα σου, αλλά μιλάς για διεφθαρμένο ποδόσφαιρο, όταν σε στήνουν για να στηρίξουν τις τσέπες τους.
  • - Βρίζεις κατηγορείς τους θεσμούς του κράτους, αλλά απαιτείς από το κράτος να σεβαστεί τα θεσμοθετημένα δικαιώματα σου.
Θα μπορούσα να βρω τόσα κι άλλα τόσα παραδείγματα από τις δραστηριότητες της καθημερινής μας ζωής που δείχνουν ότι η ζωή μας, η κοινωνία που ζούμε διαμορφώνεται από τις δικές μας επιλογές. Και κάθε επιλογή επιφέρει και τις ανάλογες επιπτώσεις. Είναι κάτι σαν την αντιμεταθετική ιδιότητα που μαθαίνουμε στα μαθηματικά. Αν θέλουμε να αλλάξουμε το αποτέλεσμα οφείλουμε να αλλάξουμε τους όρους.
Αν αλλάξουμε όλοι μας, η αλλαγή στην κοινωνία θα έρθει ειρηνικά. Ουτοπικό ακούγεται. Τουλάχιστον ας αλλάξουμε οι περισσότεροι, για να αποφύγουμε όσο περισσότερη βία.
Ναι, λοιπόν, να αλλάξει η κοινωνία, ας αλλάξουμε πρώτα εμείς!
Γιατί αν περιμένουμε να αλλάξουν πρώτα οι άλλοι θα μείνουμε στην αναμονή.

24.10.11

Στο βασίλειο της φρίκης!


H είδηση και μόνο σοκάρει. Δίχρονο κοριτσάκι παρασύρθηκε από δύο φορτηγά αγνοήθηκε από δεκάδες περαστικούς και στο τέλος πέθανε…
Βλέποντας την εικόνα ένα μωρό να κείτεται χτυπημένο από αυτοκίνητο και δίπλα του σε απόσταση λιγότερο από μέτρο να περνούν άνθρωποι και να το αγνοούν με κάνει να ανατριχιάζω.
Σε τι κόσμο ζούμε; Ποιες είναι οι αρχές και οι αξίες για τις οποίες παλεύουμε. Τι σημασία έχει αν το περιστατικό συνέβη στην Κίνα. Πλέον στην παγκοσμιότητα που ζούμε υπάρχουν σύνορα. Λες και αν συνέβαινε στη χώρα μας αυτό δεν θα υπήρχαν άνθρωποι, υπάνθρωποι που θα έκαναν το ίδιο. Δεν ξέρω ποιος είναι χειρότερος εγκληματίας. Ο Καντάφι που χρόνια βασάνιζε, βίαζε, σκότωνε. Οι Λίβυοι αντάρτες που λίντσαραν, σοδόμισαν ένα πτώμα ακόμη και αν αυτό είναι του Καντάφι, οι οδηγοί των φορτηγών που αφού παρέσυραν ένα μωρό το άφησαν να πεθάνει ή όλοι αυτοί οι  φιλήσυχοι Κινέζοι που άφησαν στα χέρια του θανάτου έναν μικρό άγγελο, μόνο και μόνο για να μην καθυστερήσουν στη δουλειά (ξέρω εγώ, ποια άλλη δικαιολογία στέκει. Όλες φαντάζουν αστείες και μηδαμινές).  
Στην εποχή που ζούμε πλέον η βαρβαρότητα έχει ξεπεράσει σε κάθε επίπεδο τον όποιο πολιτισμό, και τον έχει ξεπεράσει γιατί απλά στη σημερινή εποχή έχουμε κατακτήσει τη γνώση και πράττουμε συνειδητά ότι πράττουμε. Χωρίς δικαιολογίες και ενδοιασμούς μπορούμε να αφήσουμε κάποιον να πεθάνει απλά και μόνο γιατί δεν το γνωρίζουμε, γιατί δεν είμαστε εμείς στη θέση τους. Είμαστε ικανοί να προσπεράσουμε κάποιον αβοήθητο γιατί θα χάσουμε το λεωφορείο αν καθυστερήσουμε.
Αν καθυστερήσουμε! Είμαστε νοητικά καθυστερημένοι αν θεωρούμε ότι αν κάνουμε τα ίδια που μας έκανε κάποιος, αν πάρουμε εκδίκηση με τον χειρότερο τρόπο θα λυτρωθούμε.
Η λύτρωση βρίσκεται στο μυαλό και στην ψυχή να καταφέρεις να μην εκδικηθείς αυτόν που σου κανε κακό. Λύτρωση θα ήταν αν κάποιος άκουγε το παιδικό κλάμα, βογκητό, πόνο του δίχρονου μωρού και του προσέφερε απλά μια τελευταία αγκαλιά.
Η λύτρωση έρχεται όταν σώζεις μια ζωή, όχι όταν την αφαιρείς…
Ευτυχώς η μοίρα φρόντισε να γλιτώσει το μικρό κοριτσάκι πριν ο σύγχρονος κόσμος αλλοτριώσει τη ψυχούλα του…  

Οι αρουραίοι εγκαταλείπουν το πλοίο!


Δεν είμαι υπέρ του ΠΑΣΟΚ, δεν είμαι υπέρ του Γιώργου Παπανδρέου. Πάνω από όλα όμως είμαι κατά όλων αυτών των συντρόφων του ΠΑΣΟΚ, πολιτευτών, βουλευτών, υπουργών κλπ. που λιγοψυχούν καθώς βλέπουν το καράβι να βουλιάζει και βιάζονται να το εγκαταλείψουν.
Και τα ποντίκια όταν βουλιάζει το πλοίο, πρώτα τρέχουν να ξεφύγουν, αλλά το μόνο που κάνουν είναι να πηδούν στη θάλασσα και εκεί να πνίγονται μια και καλή.
Αυτό ακριβώς το «πνίξιμο» το πολιτικό εννοώ, για να μην μου σκάσουν τίποτα εισαγγελείς από το πουθενά, πρέπει να πάθουν και όλοι οι… προδότες, κουκουλοφόροι πρασινοφρουροί.
Όσοι πιστοί απέμειναν στο ΠΑΣΟΚ και θα το ξαναψηφίσουν μια και δεν κατάλαβαν τίποτα μέχρι τώρα, τουλάχιστον ας μαυρίσουν αυτούς τους λεβέντες και τις λεβέντισσες που ενώ ψήφισαν από το Μνημόνιο μέχρι και το Μεσοπρόθεσμο, τώρα βγάζουν την ουρά τους απ’ έξω και σαν άλλοι κουκουλοφόροι καταδότες δείχνουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό ως μοναδικό υπαίτιο τον Παπανδρέου.
Βάσω, Ανδρουλάκης, Σκανδαλίδης, Τεκτονίδου και όλοι οι υπόλοιποι αυτής της λογικής πρέπει να εξαφανιστούν από την πολιτική σκηνή.
Τον προδότη τον δοσίλογο, τον ρουφιάνο και τον καταδότη κανείς δεν τον αγάπησε και πολύ περισσότερο ο ελληνικός λαός…
Όλους αυτούς που τολμούν τώρα να μας το παίζουν αθώες περιστερές, δήθεν φιλοξενούμενοι, δήθεν μετανιωμένοι, δήθεν με συνειδησιακό  πρόβλημα, διαγράψτε τους μια για πάντα.
Αυτοί είναι χειρότεροι και πιο επικίνδυνοι από τον Παπανδρέου και τον κάθε Παπανδρέου, που έχουν μια πολιτική και την υπερασπίζονται μέχρι τέλους. Πρόκειται για καιροσκόπους, συμφεροντολόγους που για το μόνο που νοιάζονται είναι να διατηρήσουν τη θέση τους στο πολιτικό στερέωμα και να ρίξουν όλες τις ευθύνες σε άλλους.
Μην το ξεχνάτε όλοι τους ψήφισαν όλα αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα που θα οδηγήσουν το λαό στην εξαθλίωση. Μην τους δώσετε συγχωροχάρτι. Ήξεραν και η ψήφος τους ήταν συνειδητοποιημένη!

23.10.11

Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!

Οι καθημερινές πράξεις αυτής της κυβέρνησης αποδεικνύουν ότι έχουν χάσει κάθε έννοια του μέτρου. Πλέον γνωρίζοντας ότι όσα κάνουν προκαλούν λαϊκές αντιδράσεις, προσπαθούν «τρομοκρατώντας» τους πολίτες να κάμψουν τις αντιδράσεις τους.
Τα όσα συνέβησαν με το πανό που αναρτήθηκε στην εξέδρα των φανατικών οπαδών του Παναθηναϊκού στον αγώνα ΠΑΟ – Εργοτέλης το αποδεικνύει περίτρανα. Το συγκεκριμένο πανό ανέφερε: «Πολιτικοί λαμόγια, Βουλή των βολεμένων, θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων».
Ο διαιτητής του αγώνα μολίς το αντιλήφθηκε διέκοψε ορθώς τον αγώνα καθώς απαγορεύεται από τον ΚΑΠ να αναρτηθεί πανό με πολιτικό μήνυμα.
Από εκεί και πέρα όμως έγινε το εξής τραγελαφικό. Αστυνομικοί μετά τη λήξη του αγώνα αναζητούσαν τα άτομα που είχαν το συγκεκριμένο πανό. Σταματούσαν τα αυτοκίνητα και τα έψαχναν. Όταν τελικά το βρήκαν οδήγησαν τα άτομα αυτά στο αστυνομικό τμήμα και καλά για εξακρίβωση στοιχείων.
Για την ενέργεια αυτή δύο ενδεχόμενα υπάρχουν. Ή ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης έδρασε αυτοβούλως και κατά συνέπεια ταλαιπώρησε τόσο κόσμο μόνο και μόνο για να κάνει καψώνι στα συγκεκριμένα άτομα που ανήρτησαν το πανό, ή ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης πήρε άνωθεν, και μιλάμε για βουλευτή και πάνω, εντολή να προβεί σε έλεγχο και σύλληψη των… δραστών για εκφοβισμό.
Η ουσία είναι ότι όποιος έδωσε την εντολή αυτή πρέπει τουλάχιστον να είναι ανεγκέφαλος. Και εξηγώ ότι κάλλιστα θα μπορούσε αυτή η ενέργεια της αστυνομίας να προκαλέσει εκτεταμένα επεισόδια μεταξύ οπαδών και αστυνομίας για μια ασήμαντη αφορμή. Και όταν λέω ασήμαντη αφορμή το εννοώ γιατί καταλαβαίνω ότι η λέξη «λαμόγια» είναι υβριστική, αλλά όχι στο βαθμό των συνθημάτων που ακούστηκαν μαζικά από 15000 κόσμο. Συνθήματα όπως «Πουτ… γιοι πολιτικοί» και «Παπανδρέου σε γαμ… στο μ… της μάνας σου χοροπηδάμε».
Και αν το «λαμόγια» προκάλεσε την οργή της αστυνομίας, ή της πολιτικής αρχής ώστε να διαταχθεί η προσαγωγή των υπευθύνων, με την ίδια λογική γιατί οι ίδιοι δεν εξοργίστηκαν ώστε να διατάξουν τη προσαγωγή όλων των θεατών του αγώνα.
Ακριβώς σε αυτό βρίσκεται η ανεγκεφαλιά και η αστειότητα του θέματος. Είναι σαν κάποιος να κλέβει ένα καρβέλι ψωμί και να το συλλαμβάνεις κι άλλος να κλέβει μια τράπεζα και να φεύγει κύριος.
Ο λόγος λοιπόν που συνέβη το συγκεκριμένο περιστατικό είναι προφανής και βέβαια καθόλου αστείος. Το κράτος, η κυβέρνηση, οι βουλευτές, οι πολιτικοί, η αστυνομία και γω δεν ξέρω ποιος θέλει να τρομοκρατήσει τον λαό, ώστε να πάψει να αντιδρά στα όποια μέτρα παίρνει η κυβέρνηση. Μόνο που τέτοιες πρακτικές χρησιμοποιούσε η χούντα. Αύριο θα έρθουν οι εξορίες και τα ξερονήσια. Αν προλάβουν βέβαια, που δεν θα προλάβουν γιατί απλά τέτοιου είδους τρομοκρατία δεν θα περάσει!